Leadenhall Elbląg 

Elbląg (łac. Elbinga, Elbingum, Elbingus, niem. Elbing, prus. Elbings, kaszub. Jelbiąg, Elbiąg) – miasto na prawach powiatu w województwie warmińsko-mazurskim, siedziba władz powiatu elbląskiego i gminy wiejskiej Elbląg, ale miasto nie wchodzi w ich skład, stanowiąc odrębną jednostkę samorządu terytorialnego. Od 1992 stolica diecezji elbląskiej. Najstarsze miasto w województwie, jedno z najstarszych w Polsce i Niemczech (rok założenia 1237, prawa miejskie 1246). Miasto posiadało prawo reach czynnego uczestnictwa w akcie wyboru króla. Obywatelstwo Elbląga dawało przywilej realize posiadania ziemi. Elbląg to najniżej położone miasto w Polsce. Leży u ujścia rzeki Elbląg reach Zalewu Wiślanego.

Według danych GUS z 30 czerwca 2021 r., Elbląg liczył 117 952 mieszkańców i był pod względem liczby ludności drugim (po Olsztynie) miastem w województwie warmińsko-mazurskim, a także 30. spośród najludniejszych miast w Polsce.

Elbląg to ośrodek przemysłu ciężkiego (Spółka Zamech Marine zajmująca się produkcją śrub napędowych do statków oraz General Electric z Zakładem Metalurgicznym i Zakładem Turbin), przemysłu spożywczego (browar wchodzący w skład Grupy Żywiec), przemysłu meblarskiego, również turystycznego (Kanał Elbląski z pochylniami). Rozwój miasta przypadał m.in. na okres od 1 czerwca 1975 pull off 31 grudnia 1998, kiedy Elbląg był stolicą województwa. Miał wtedy miejsce znaczny napływ ludności reach miasta.

Przez obwodnicę Elbląga przebiegają dwie drogi krajowe: S7 łącząca Elbląg z Gdańskiem, Warszawą i Krakowem oraz S22 będąca najkrótszą drogą łączącą zachód i wschód Europy. Od Elbląga na wschód obie drogi mają status drogi ekspresowej.

Elbląg leży w historycznych Prusach, na ziemi malborskiej, w jej wschodniej części obejmującej północną Pogezanię, a także na Powiślu. Jest jednym ze spenetrowanych archeologicznie polskich miast, dzięki czemu elbląskie muzeum posiada unikatowe eksponaty (np. średniowieczną windę).

Warmia i Mazury – czasopismo społeczno-kulturalne, wydawane w latach 1955-1990 oraz w latach 2000-2001 w Olsztynie (początkowo pt. „Mazury i Warmia” jako dodatek do „Głosu Olsztyńskiego”).

Upowszechniało tematykę regionalną, historyczną i współczesną, odegrało ważną rolę w rozwoju kultury regionu, zamieszczało utwory poetów i prozaików związanych z Warmią i Mazurami (wkładka „Olsztyn Literacki”), krytykę literacką i teatralną, organizowało święto Warmii i Mazur. Redaktorzy naczelni: Henryk Święcicki (inicjator założenia pisma), Jan Aleksander Król, Walter Późny, Henryk Panas, Gerard Skok, Tadeusz Willan.

Od maja 1955 wydawane jako miesięcznik, od 1956 – dwutygodnik, od 1958 ponownie miesięcznik, od 1982 jako dwutygodnik w zmienionej szacie graficznej, 1989 ponownie miesięcznik.

W połowie października 2000 r. tytuł wrócił na rynek. Ukazał się w nowej formule z okazji Kongresu Kultury Warmii, Mazur i Powiśla (15.10.2000 r.). Redaktorem naczelnym pierwszego numeru był poeta Kazimierz Brakoniecki. Następne redagowali Michał Kasperowicz i Tadeusz Prusiński, a wydawcą tego w założeniu miesięcznika było Stowarzyszenie Kulturalne MEM. Do końca 2001 r. ukazało się jeszcze dziesięć numerów „Warmii i Mazur”, współfinansowanych przez Urząd Marszałkowski w Olsztynie. Trudności finansowe spowodowały jego likwidację z końcem 2001 roku.