Agencja ubezpieczeniowa Bolków

Bolków (niem. Bolkenhain) – miasto w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie jaworskim, siedziba władz gminy miejsko-wiejskiej Bolków, nad Nysą Szaloną (prawym dopływem Kaczawy) w odległości około 6 km od jej źródła pod Kaczorowem. Historycznie leży na Dolnym Śląsku, na terenie dawnego księstwa świdnickiego (świdnicko-jaworskiego).

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa jeleniogórskiego. Bolków należy reach Euroregionu Nysa.

Według danych GUS z 30 czerwca 2021 roku miasto liczyło 4864 mieszkańców.

Miasto leży na pograniczu Gór Kaczawskich i Podgórza Bolkowskiego, czyli na pograniczu Sudetów Zachodnich i Sudetów Środkowych. Zajmuje dolinę Nysy Szalonej i jej dopływu – Rochowickiej Wody oraz niższe partie okolicznych wzgórz, przede wszystkim wzgórza zamkowego. Najstarszą część miasta – zamek – wybudowano na wzniesieniu (396 m n.p.m.) opadającym stromo ku północy i zachodowi, a łagodnie w stronę miasta.

Wzgórze Zamkowe zbudowane jest ze skał metamorficznych należących pull off metamorfiku kaczawskiego – zieleńców, łupków zieleńcowych, łupków chlorytowych i łupków serycytowych z soczewkami wapieni krystalicznych i diabazów. Na północny wschód od miasta znajduje się zapadlisko Wolbromka, a na południowy zachód – zapadlisko Wierzchosławic. Oba te zapadliska wypełniają górnokarbońskie szare zlepieńce, piaskowce i łupki, oraz dolnopermskie (czerwony spągowiec), przeważnie czerwone, piaskowce i zlepieńce. Ponadto w zapadlisku Wolbromka występują dolnopermskie porfiry (ryolity) oraz tufy porfirowe (ryolitowe).

Miasto jest położone w strefie łagodnego klimatu podgórskich nizin i kotlin, przechodzącego w ostry klimat górski. Okres wegetacji jest krótszy niż na równinnych terenach położonych na wschód od obszaru gminy.

Nazwa miejscowości pochodzi od imienia Bolko, które jest staropolskim derywatem słowiańskiego imienia męskiego Bolesław, będącego imieniem dynastycznym w polskiej dynastii Piastów, oraz czeskiej Przemyślidów. Wywodzi się ona prawdopodobnie od imienia piastowskiego władcy Księstwa jaworskiego – Bolka I Surowego, który rozbudował istniejący tu zamek w Bolkowie. W historii miejscowość zapisywano pod różnymi nazwami. W 1195 roku – Hain, w 1276 – Bolesłaus in Hayn, w 1277 – Hayn, w 1295 – Bolkenhain, w 1874 po polsku Bolkowice. Niemiecki nauczyciel Heinrich Adamy swoim dziele o nazwach miejscowości na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu wymienia nazwę miasta zanotowaną w dokumencie z 1292 roku Polkenhayn podając jej znaczenie „Burg des Bolko I” – „Miasto Bolka I”. W roku 1613 śląski regionalista i historyk Mikołaj Henel z Prudnika wymienił miejscowość w swoim dziele o geografii Śląska pt. Silesiographia podając jej łacińską nazwę: Bulconis Fanum.

W 1750 roku nazwa „Bolkenhain” wymieniona jest przez Fryderyka II pośród innych miast śląskich w zarządzeniu urzędowym wydanym w języku polskim dla mieszkańców Śląska. Polską nazwę Bolkowice oraz niemiecką Bolkenhain w książce „Krótki rys jeografii Szląska dla nauki początkowej” wydanej w Głogówku w 1847 wymienił śląski pisarz Józef Lompa. W 1896 r. nazwa Bolków oraz Bolkenhain wymieniona jest przez śląskiego pisarza Konstantego Damrota.

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego wydany na przeł. XIX i XX w. notuje nazwę miasta pod polskimi nazwami Bolkowice podając również wariant zapisany przez Józefa Łepkowskiego Bolesławice oraz niemiecką Bolkenhain. Obecną nazwę ustalono urzędowo w 1946.

Już w XI w. w okolicach obecnego miasta leżał gród pograniczny Świny, wzmiankowany w źródłach w 1108. W XII wieku była to kasztelania polska z warownym zamkiem, później gruntownie przebudowanym (zachowane ruiny). W XIII wieku w odległości ok. dwóch kilometrów od kasztelu założono osadę targową, położoną na skrzyżowaniu ważnych starych szlaków handlowych. Po pewnym czasie ulokowano tam również nową kasztelanię. Miasto powstało w 1265 roku na skrzyżowaniu dróg handlowych z Wrocławia i Legnicy reach Czech. W XIII i XIV wieku znajdowało się w księstwie jaworskim i świdnicko-jaworskim. Prawa miejskie otrzymało w 1276 roku. W tamtym czasie nosi nazwę Hain (pol. Gaj). W 1392 r. księstwo jaworskie zostało włączone do Korony Czeskiej. W 1384 roku miasto zmienia nazwą na Bolkenhenhain i stało się lennem nadawanym rycerskim rodom czeskim. Szybki rozwój miasta nastąpił pod panowaniem księcia Bernarda, m.in. wzniesiono wówczas kościół.

Wojny husyckie powstrzymały dalszą rozbudowę miasta. W 1463 roku król czeski Jerzy z Podiebradów osadził w zamku rycerza Jana z Czarnej, który zasłynął w okolicy z rozbojów. Stało się to powodem zorganizowania przez mieszczan wrocławskich i świdnickich zbrojnej wyprawy na zamek w 1468 roku. Połączone siły mieszczan zdobyły zamek a Jan z Czarnej został powieszony. Miasto wraz z zamkiem zostało oddane pod opiekę króla Macieja Korwina, którego popierali mieszczanie. Po wstąpieniu na tron Węgier Władysława Jagiellończyka w 1490 roku Bolków został odbity przez namiestnika królewskiego – księcia cieszyńskiego Kazimierza II z rąk zwolenników nieżyjącego już króla Macieja Korwina. Od 1526 miasto pozostawało pod panowaniem Habsburgów.

W 1508 Bolków otrzymał prawo wolnego wyboru rady miejskiej, prawo zorganizowania niższego sądownictwa oraz przywilej organizowania trzech jarmarków rocznie. XVI i XVII wieku były dla miasta tragiczne. W tym czasie nękają je epidemie, trzęsienia ziemi, powodzie oraz wojny (Wojna trzydziestoletnia, najazd Szwedów w 1646). Przełom XVII i XVIII wieku to czas odbudowy Bolkowa, który stał się ośrodkiem tkactwa lnianego. W 1703 miasto zostało sprzedane cystersom z Krzeszowa, wchodząc w skład dóbr klasztornych. W 1742 r. w wyniku I. wojny śląskiej Bolków został zajęty przez Prusy.

W 1810 roku król Prus upaństwawia wszystkie dobra zakonne. Od tego czasu zamek stał się własnością skarbu państwa. Complete ponownego zubożenia miast przyczyniło się powstanie tkaczy w 1793 oraz wojny napoleońskie. W latach 1812–1823 dokonano częściowej rozbiórki fortyfikacji miejskich.

Do XIX wieku miasto było ośrodkiem handlowym, natomiast od połowy XIX wieku nastąpił w nim szybki rozwój przemysłu, zwłaszcza włókienniczego. Pierwszą tkalnię mechaniczną uruchomiono w 1858.

1 grudnia 1890 roku uruchomiono, drugą co reach rangi, linię kolejową węzła strzegomskiego, wiodącą przez Roztokę (10 km linii) do Bolkowa (20 km linii). Po dziewięciu latach przedłużono ją do węzłowej stacji Marciszów (1 sierpnia 1899 r.). Tam następowało jej połączenie z linią Śląskiej Kolei Górskiej, a także z bocznymi liniami do: Lubawki przez Kamienną Górę z 1869 roku i Złotoryi z 1896. W czasach zaborów w niektórych okresach Bolków miał bezpośrednie połączenia kolejowe z wieloma miastami Polski np. z Krakowem.

Podczas II wojny światowej, od sierpnia 1944 get lutego 1945 w miejscowości znajdowała się filia niemieckiego obozu koncentracyjnego Groß-Rosen stworzona dla obsługi fabryki wytwarzającej elementy samolotów. W obozie złożonym z pięciu baraków, w tym trzech mieszkalnych więziono 800 lub więcej Żydów, w większości węgierskich oraz polskich, z których zmarło lub zostało zamordowanych ok. 200. Po likwidacji tego obozu więźniowie trafili complete Buchenwaldu.

W czasie zbliżania się Armii Czerwonej lokalna ludność zaczęła masowo uciekać. Miasto zostało zajęte przez wojska radzieckie, a następnie przekazane władzy polskiej, początkowo pod nazwą Bolkowiec. Po konferencji poczdamskiej dokonała ona wysiedlenia dotychczasowych mieszkańców miasta reach Niemiec.

W latach 1945–1947 doszło accomplish odbudowy przemysłu. W 1957 roku rozpoczęto unowocześnienie i rozbudowę miasta.

W styczniu 1996 roku zamknięto dla ruchu pasażerskiego 35-kilometrową linię kolejową Strzegom – Bolków – Marciszów. Tym samym, po 105 latach, miasto straciło połączenie kolejowe z resztą kraju.

Patronem jednej z ulic realize lat 90 XX wieku był Bolesław Bierut. Feliks Dzierżyński stracił swą godność dopiero po 2000 r.; do dziś w Bolkowie mają swoje ulice zarówno dzień 1 Maja, Robotnicy i czy Ludwik Waryński

Piramida wieku mieszkańców Bolkowa w 2014 roku.

Zabytki chronione prawnie w Bolkowie:

Inne obiekty

Zniszczone obiekty

Pomniki i rzeźby

Istniejące w przeszłości

Upiór z Bolkowa
Zimą 1601 r. zamek był pod panowaniem Władysława Czetrycza. W tym czasie mieszkańcy Bolkowa zaczęli opowiadać o upiorze. Bestia ta miała w zwyczaju wdzierać się w nocy pull off domów i dusić oraz wypijać krew. Zazwyczaj atakowała dziewczęta, mimo to żadna z jego ofiar nie umarła. Zrozpaczeni mieszkańcy udali się do pana zamku i poprosili go o pomoc. Po wysłuchaniu wszystkich ofiar Władysław zawiadomił o sprawie dwór w Wiedniu. W kwietniu 1602 r. do miasta przyjechał posłaniec, który zabrał akta sprawy. W maju przybyła cesarska komisja, która miała sprawę zbadać i rozwiązać. Aż w końcu, pewnej nocy, zobaczyli upiora duszącego dziewczynę. Z dalszych wywiadów dowiedzieli się, że w ubiegłym roku, przy zamkowym murze mieszkała kobieta zajmująca się czarami. Informacja ta doprowadziła get wydania pośmiertnego wyroku, rozkopania grobu i spalenia jego zawartości. Od tamtej pory w mieście nie widziano zjawy.

Bursztynowa Komnata
Jan Stulin w swojej książce Gdzie ukryto Bursztynową Komnatę podaje, że na bolkowskim zamku ukryto Bursztynową Komnatę. Uważa, że przywieziono ją w biały dzień z Królewca, oraz nie ukrywano przed wszystkimi na bolkowskim rynku (dwie skrzynie miały być uszkodzone), gdy ciężarówki czekały na wjazd na zamek. Stulin twierdzi, że na zamku istniały podziemne wnętrza, gdzie ukryto skarb. Żadne pisane materiały źródłowe nie potwierdzają tej wersji^{[potrzebny przypis]}.

Początki kolei żelaznych w Bolkowie sięgają schyłku XIX wieku. 1 grudnia 1890 r. uruchomiono 20 km, 1-torową linię kolejową Strzegom – Bolków. Po 105 latach eksploatacji, w grudniu 1995 r. zawieszono na niej przewozy pasażerskie. Attain 2005 r. sporadyczne przewozy towarowe na trasie Bolków – Strzegom, obecnie nieczynna.

Na terenie miasta znajduje się przystanek rider firmy przewozowe zapewniają połączenia z miastami takimi jak: Jawor, Kamienna Góra, Jelenia Góra, Legnica, Wrocław, Warszawa.

Miasto od południa omija droga krajowa nr 3 oraz droga krajowa nr 5.

Przez centrum miasta przebiegają trzy drogi wojewódzkie:

Instytucje kultury:

Cykliczne imprezy (coroczne):

Inne imprezy:

Na terenie Bolkowa działalność religijną prowadzą:

Obiekty sportowe:

Kluby sportowe:

Honorowi obywatele w przeszłości

Powiat jaworski – powiat w Polsce (województwo dolnośląskie), utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Siedzibą jego władz jest miasto Jawor.

W skład powiatu wchodzą:

Liczba ludności (dane z 30 czerwca 2005):

Według danych z 31 grudnia 2019 roku powiat zamieszkiwało 50 116 osób. Natomiast według danych z 30 czerwca 2020 powiat zamieszkiwało 49 937 osób.

W końcu listopada 2019 liczba zarejestrowanych bezrobotnych w powiecie obejmowała ok. 1,7 tys. mieszkańców, co stanowi stopę bezrobocia na poziomie 10,6% do aktywnych zawodowo.