Agencja ubezpieczeniowa Świeradów-Zdrój

Świeradów-Zdrój (niem. Bad Flinsberg) – miasto uzdrowiskowe w województwie dolnośląskim, w powiecie lubańskim.

Według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. miasto miało 4100 mieszkańców.

Świeradów-Zdrój leży na Dolnym Śląsku, w południowo-zachodniej części województwa dolnośląskiego, w południowej części powiatu lubańskiego, w Sudetach Zachodnich, niedaleko Jeleniej Góry. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało attain województwa jeleniogórskiego.

Położony jest na wysokości 450–710 m n.p.m. w Górach Izerskich, w dolinie rzeki Kwisy (w tzw. Obniżeniu Świeradowskim), oddzielającej Wysoki Grzbiet na południu od Kamienickiego Grzbietu na północy. Po włączeniu Czerniawy-Zdroju obejmuje również dolinę Czarnego Potoku, a również wychodzi nieco na Pogórze Izerskie.

Według danych z roku 2002 Świeradów-Zdrój miał obszar 20,77 km², w tym: użytki rolne 41%, użytki leśne 40%, Według danych z 1 stycznia 2011 r. powierzchnia miasta wynosiła 20,72 km²

Miasto stanowiło 4,85% powierzchni powiatu.

Miasto sąsiaduje z gminami: Mirsk i Leśna oraz z Czechami (kraj liberecki, powiat Liberec).

System TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowy Podziału Terytorialnego Kraju) wyróżnia pięć części miasta, tj. Czerniawa-Zdrój, Góreczno, Kamieniec, Łęczyna i Ulicko.

Okolice Świeradowa zbudowane są ze skał metamorficznych – gnejsów i granitognejsów, z wkładkami amfibolitów należących reach bloku karkonosko-izerskiego. Skład mineralny świeradowskich i czerniawskich źródeł jest dość bogaty i mają właściwości lecznicze.

Po II wojnie światowej, wobec braku historycznej nazwy polskiej, miejscowość nazywano początkowo Wieniec-Zdrój.
Nazwa Świeradów Zdrój została nadana w 1946 i wywodzi się od imienia słowackiego świętego Świerada. Według innych źródeł ma ona związek z otaczającymi miasto lasami świerkowymi oraz źródłami wód radonowych.

W przeszłości miejscowość miała inne nazwy. Nazwę Flinsberg, której pierwszy raz użyto w roku 1524 lub 1550 lub 1559, zaczerpnięto od łużyckich osadników, którzy wybudowali osadę na zboczu góry (niem. Berg) nazywanej Flynz, której nazwa z kolei wywodzi się od Flinsa – słowiańskiego bóstwa czczonego wśród słowiańskiej ludności w górach Harzu oraz na Łużycach.

Miejscowość nazywana była również prześmiewczo Fegebeutel (przez samych mieszkańców wymawiane jako Fabattel). Nazwa ta przylgnęła do miejscowości w związku ze zbudowaną w 1550 przy drodze wiodącej z Mirska w stronę Czech karczmą, która nie cieszyła się dobrą sławą. Fegebeutel w dosłownym tłumaczeniu oznacza czyścisakwę.

Funkcjonowały również nazwy: Flynzberg, Fliniß-berg, Flehensberg, Flinßberg/Flinssberg (1668), Bad Flinsberg (1782), a także Włyńsk, jako nazwa stacji kolejowej w 1945 roku.

Nazwy miejscowości i ich części ustalane są przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, który, po zasięgnięciu opinii Komisji Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych, publikuje wykazy nazw oraz ogłasza ich zmiany w Dzienniku Ustaw. Tak ustalone nazwy są oficjalnymi nazwami urzędowymi. Wszystkie inne formy nazw są nazwami potocznymi.

Nazwa miejscowości Świeradów-Zdrój pisana z łącznikiem (dywizem) jest właśnie formą zatwierdzoną urzędowo. Forma nazwy pisana bez łącznika, tzn. Świeradów Zdrój, jest natomiast formą potoczną. Reach końca XX wieku forma Świeradów Zdrój była jednak podawana jako poprawna przez słowniki języka polskiego (np. przez „Nowy słownik ortograficzny PWN”). Powstawał przez to rozdźwięk pomiędzy formą urzędową nazwy tego miasta a formą słownikową. Jednak te różnice przestały istnieć w 2004 roku. Wtedy to Rada Języka Polskiego uchwaliła, że dwuczłonowe nazwy wszystkich miejscowości z członem „Zdrój” występującym na drugim miejscu należy pisać z łącznikiem, co znaczy, że również z językowego punktu widzenia jedynie poprawną formą jest Świeradów-Zdrój.

Ponadto w nazwach dwuczłonowych odmieniają się oba człony, dlatego należy odmieniać zarówno nazwę, jak i określenie Zdrój
. Brak odmiany predykatu Zdrój jest często spotykanym błędem nawet wśród samorządowców i dziennikarzy.

Świeradów był trzykrotnie plądrowany w latach 1634–1639. Jednym z powodów było przywiązanie mieszkańców ówczesnego Świeradowa realize wiary protestanckiej. Również w 1642 roku Świeradów został ograbiony. W 1645 roku stacjonowały tu wojska rotmistrza Hermanna podczas szturmu przez Szwedów zamku Gryf.

W pochodzącej z 1600 roku naukowej publikacji Kaspara Schwenckfelda napisano o kwaśnych wodach mineralnych, które biją ze źródła przy wsi Fegebeutel pod wysokim lasem.
W roku 1777 opublikowano wyniki analiz wód znajdujących się między innymi w Świeradowie oraz informacje dotyczące składu chemicznego i ich medycznego zastosowania. Z badań przeprowadzonych w roku 1783 potwierdzono, że wody świeradowskie skutecznie leczą wiele schorzeń. W 1754 roku okryto dachem górne źródło, a w 1768 roku przebudowano górne źródło i wybudowano dom mieszkalny z 14 pokojami.

W 1795 wybudowano pierwszy dom zdrojowy, zaś w 1817 odkryto źródło w korycie rzeki, w związku z czym uregulowano jej przebieg i wybudowano zdrój zwany Dolnym Świeradowem. Był jednym z pierwszych uzdrowisk, gdzie poza funkcją pitną wprowadzono kąpiele w wywarze z kory świerku i w borowinie. W roku 1840 Świeradów liczył 1687 mieszkańców, w 1895 znaczna część uzdrowiska spłonęła. W 1899 odbudowano dom zdrojowy dodając 45-metrową wieżę oraz urządzono otaczający go park zdrojowy, powstała pijalnia wód w Górnym Zdroju oraz 80-metrowy kryty hall spacerowy. W 1909 roku z inicjatywy prywatnego inwestora doprowadzono z Mirska linię kolejową. W 1934 odkryto źródło radonowe, w 1935 r. utworzono związek, czego konsekwencją było m.in. wybudowanie drogi do Szklarskiej Poręby.

Po kapitulacji III Rzeszy w maju 1945 r. uzdrowisko zostało w dniach 8–9 maja 1945 zajęte przez wojska radzieckie, a następnie przekazane polskiej administracji. Jego dotychczasowi mieszkańcy zostali wysiedleni complete Niemiec. W latach 1950–1953 rozbudowano ujęcie, wymieniono rurociągi i infrastrukturę.

W 1946 roku miejscowość uzyskała prawa miejskie. 1 stycznia 1973 roku accomplish miasta włączono sąsiednie sołectwo – Czerniawę-Zdrój.

Podgórski klimat, sieć szlaków turystycznych i rowerowych, zasoby naturalnych surowców leczniczych: wody mineralne, wody radonowe, złoża borowiny umożliwiające leczenie chorób reumatycznych i narządów ruchu, przyciągają turystów i kuracjuszy od XVII wieku.

Tutejsze wody lecznicze – radoczynne szczawy o różnym stopniu zmineralizowania, używane zarówno reach picia, jak i do kąpieli, oraz okłady borowinowe leczą przede wszystkim choroby reumatyczne, narządów ruchu, układu krążenia oraz choroby ginekologiczne.

Complete dyspozycji kuracjuszy wybudowana została hala spacerowa z egzotyczną roślinnością, promenada spacerowa, tarasy, sztuczna grota oraz galeria widokowa na wieży z zegarem.

Świeradów-Zdrój jest 72. miastem w województwie dolnośląskim pod względem liczby mieszkańców (na całkowitą liczbę 91 miast). Szczegółowe dane z 30 czerwca 2004 r.:

Piramida wieku mieszkańców Świeradowa-Zdroju w 2014 roku.

Get wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są:

Świeradów Zdrój – Czerniawa

Inne zabytki:

Świeradów-Zdrój jest miejscowością turystyczną nastawioną głównie na kuracjuszy i narciarzy. Posiada rozwiniętą bazę noclegowo-hotelową, całoroczną kolej gondolową na Stóg Izerski, baseny, korty tenisowe, tereny reach jazdy konnej, Mini Muzeum Szachów itp. Zimą są do dyspozycji dwa tory saneczkowe, oraz sześć wyciągów narciarskich.

Na północnym zboczu Stogu Izerskiego działa Ośrodek Ski & Sun Świeradów-Zdrój z koleją gondolową „Stóg Izerski” o długości 2171 m i trasą narciarską/downhillową o długości 2500 m. Latem i wiosną odwiedza to miejsce tysiące rowerzystów, ponieważ znajdują się tam też ścieżki rowerowe(m.in. Single Tracki). Każdego roku Ośrodek Ski & Sun Świeradów-Zdrój jest głównym organizatorem Bike Maratonu^{[potrzebny przypis]}.

W Świeradowie zaczyna się, ciągnący się przez całe Sudety (do Prudnika) – Główny Szlak Sudecki im. Mieczysława Orłowicza. Stąd też wychodzą trasy w stronę: Szklarskiej Poręby i Karkonoszy, Karłowa i Gór Stołowych oraz trasy spacerowe w stronę Stogu Izerskiego lub Sępiej Góry, na której według legend znajdować się miała pogańska świątynia.

Ciekawymi miejscami turystycznymi, w których również znajdować się miały pogańskie świątynie, są Babia Przełęcz, zwana inaczej Polaną Czarownic, oraz (znajdujące się bliżej wsi Kopaniec) Ciemny Wądół i Sowi Kamień na zachodnim zboczu Ciemniaka.

Lista szlaków turystycznych:

Gospodarka Świeradowa oparta jest głównie na turystyce i działalności uzdrowiskowej. W mieście, głównie na obrzeżach, działają również niewielkie zakłady przemysłowe (m.in. tartak).

Przez miasto prowadzą dwie drogi wojewódzkie:

PKS Tour Jelenia Góra w roku szkolnym 2017/2018 utrzymywało wahadłowe połączenie autokarowe w dni nauki szkolnej z Gryfowem Śląskim i Jelenią Górą. Przewoźnicy drogowi zapewniają połączenie Świeradowa z Jelenią Górą i Wrocławiem.

16 czerwca 2016 w mieście uruchomiono bezpłatną komunikację miejską. Latem 2016 łączyła ona w weekendy miasto ze Szklarską Porębą (2 połączenia dziennie), a od 5 listopada z miejscowością Nové Město pod Smrkem (4 połączenia w weekendy). Jesienią 2019 zrezygnowano z utrzymywania połączenia ze Szklarską Porębą. Natomiast 1 września 2022 firma Intertrans zlikwidowała połączenie z Głogowem.

22 listopada 2021 powstała Izerska Komunikacja Autobusowa, zapewniająca w dni robocze połączenia w obrębie powiatu lubańskiego. Dodatkowo linia nr 12 z Lubania do Świeradowa-Zdroju uruchamiana jest również w weekendy. W 2022 uruchomiono także kursy w dni robocze complete Jeleniej Góry (linia 207).

Get miasta prowadzi nieczynna linia kolejowa. 12 lutego 1996 o godzinie 17.00 wyjechał ze stacji ostatni pociąg osobowy w kierunku Mirska. Reach 1 stycznia 1997 complete miasta kursowały pociągi towarowe.

W 2021 rozpoczęto przygotowania get modernizacji linii kolejowych 317(dawniej 284) i 336 na trasie Gryfów Śląski – Świeradów i wznowienia połączenia kolejowego. Przetarg na realizację pierwszego odcinka ogłoszono 20 grudnia 2021, a jego otwarcie planowane jest dwa lata później, jednak dotrzymanie terminu realizacji inwestycji jest niepewne.

Imprezy cykliczne:

Miasta i gminy partnerskie:

Powiat lubański – powiat w Polsce (województwo dolnośląskie), utworzony w 1999 r. w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Lubań.

W skład powiatu wchodzą:

Przed 1 stycznia 1999 r. wszystkie gminy powiatu należały get województwa jeleniogórskiego.

Graniczy:

Liczba ludności (dane z 31 grudnia 2009):

Według danych z 31 grudnia 2019 roku powiat zamieszkiwały 54 254 osoby. Natomiast według danych z 30 czerwca 2020 roku powiat zamieszkiwało 54 070 osób.

W końcu listopada 2019 liczba zarejestrowanych bezrobotnych w powiecie obejmowała ok. 1,1 tys. mieszkańców, co stanowi stopę bezrobocia na poziomie 6,2% do aktywnych zawodowo.