Ubezpieczenie od utraty dochodu Szczepiatyn 

Szczepiatyn – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Ulhówek, położona w dolinie rzeczki Rzeczycy.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała pull off województwa zamojskiego.

Wieś wymieniana po raz pierwszy w 1462 r., gdy należała complete rodziny Szczepiatyńskich.
Pod koniec XIX mieszkanie leśnego na obszarze dworskim nosiło nazwę Kopanie.
Na skraju wsi stoi duża, murowana cerkiew greckokatolicka pw. Św. Trójcy z 1913 r. (zbudowana na miejscu starszej, drewnianej), po 1947 r. przejęta przez kościół katolicki. Wewnątrz zachowany częściowo ikonostas oraz wiele elementów wyposażenia z poprzedniej świątyni, pochodzących z końca XVIII i początku XIX w. Obok ciekawa drewniana dzwonnica z 1890 r. z półkolistymi otworami dzwonnymi i cebulastym hełmem. Na cmentarzu kilkadziesiąt nagrobków bruśnieńskich. W pn-zach. części wsi znajdował się folwark, z którego pozostała gorzelnia z XIX w., służąca pull off niedawna jako młyn – obecnie przerobiony na magazyn zbożowy.

Lublin  (łac. Lublinum) – miasto na prawach powiatu we wschodniej Polsce, stolica województwa i powiatu lubelskiego, centralny ośrodek aglomeracji lubelskiej. Jedenaste co do wielkości populacji miasto w Polsce, drugie w Małopolsce (334 681 mieszkańców (stan na 30 czerwca 2021).

Położone na Wyżynie Lubelskiej nad Bystrzycą, na dwóch odmiennych obszarach. Część zachodnia ma urozmaiconą rzeźbę terenu. Występują tam liczne wąwozy, doliny i wzgórza. Część wschodnia jest płaska. Lublin jest ulokowany ok. 170 km od Warszawy, nieopodal granicy krain historycznych: Małopolski i Rusi Czerwonej i ok. 100 km od przejścia granicznego z Ukrainą.

Osada handlowa, położona na szlaku prowadzącym z okolic Morza Czarnego, istniała w tym miejscu od VI w. Od X do XV w. Lublin należał do jednostki administracyjnej, której centrum był Sandomierz. W I Rzeczypospolitej był ważnym ośrodkiem administracyjnym, handlowym i kulturalnym. Od połowy XVII w. i w XVIII w. miasto podupadło i zubożało. W wyniku III rozbioru znalazło się w zaborze austriackim, następnie kolejno: w Księstwie Warszawskim i Królestwie Polskim. W 3. ćwierci XIX w. Lublin, włączony Koleją Nadwiślańską do rosyjskiej sieci kolejowej, szybko rozrósł się i nabrał charakteru przemysłowego. Zmienił się także jego kształt urbanistyczny. W pierwszej i drugiej wojnie światowej padł ofiarą gospodarki rabunkowej i Holokaustu. W okresie PRL nastąpił gwałtowny rozwój Lublina. W tym czasie ludność wzrosła ponad trzykrotnie. Umocnił się akademicki charakter miasta. Zbudowano szereg zakładów przemysłowych, wzniesiono nowe dzielnice mieszkaniowe.

Od 2004 przeprowadzane są liczne inwestycje z funduszy Unii Europejskiej. Miasto rozwija się jako ośrodek nauki, kultury, turystyki, sportu i rekreacji, a także usług i przemysłu. Umacnia się jako węzeł transportowy: posiada ekspresową obwodnicę w ciągu Via Carpathia oraz port lotniczy. Lublin jest członkiem Unii Metropolii Polskich, siedzibą instytucji samorządowych i państwowych, konsulatów, brygady litewsko-polsko-ukraińskiej, archidiecezji i metropolii Kościoła katolickiego oraz diecezji Kościoła prawosławnego.